Wezwanie do zapłaty może stanowić pierwszy krok w skutecznej windykacji. Należy jednak pamiętać, że wysłanie pisemnego wezwania do zapłaty oczekiwanych efektów. Przede wszystkim nie przerywa biegu przedawnienia. Obowiązek skierowania przez wierzyciela do dłużnika wezwania do zapłaty wynika z szeregu przepisów.
W treści pozwu należy wskazać, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia.
Skierowanie pozwu bez uprzedniego wezwania do zapłaty ma też związek z przepisami dotyczącymi ponoszenia kosztów procesu.
Jeżeli pozwany pomimo wcześniejszych wezwań go do spełnienia świadczenia, spełnia je dopiero po wytoczeniu powództwa, to z reguły uznać należy, że dał on w ten sposób powód do wytoczenia sprawy i zgodnie z odpowiednio stosowaną zasadą słuszności z art. 101 kpc powinien ponieść jej koszty także w przypadku umorzenia postępowania na skutek cofnięcia pozwu (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 listopada 1995 r. w sprawie sygn. akt I ACz 366/95).
Wezwanie do zapłaty może zawierać:
- określenie wierzyciela, czyli jego nazwę oraz adres.
- opisanie dłużnika, a więc jego nazwę i adres.
- wskazanie kwoty zadłużenia.
- podanie terminu, kiedy dłużnik powinien zapłacić.
- opisanie sposobu zapłaty.
- informację o dalszych krokach prawnych, które podejmie wierzyciel.
Treść wezwania do zapłaty powinna być adekwatna do danej sytuacji. Jest to dokument, który może zostać przedłożony w postępowaniu przed sądem.